Η νουβέλα αυτή θεωρείται ένα από τα εξοχότερα δείγματα της πένας του Ρώσου ποιητή, δραματουργού και πεζογράφου Αλεξάντρ Πούσκιν (1799-1837). Η υποδοχή που επιφύλαξαν στο έργο οι συγγραφείς και οι αναγνώστες, στη Ρωσία και αλλού, του εξασφάλισε μια υψηλή θέση στην παγκόσμια λογοτεχνική παράδοση, ενώ ενέπνευσε και τον Πιοτρ Ίλιτς Τσαϊκόφσκι να συνθέσει μια οπερατική εκδοχή της ιστορίας. Χάρη σε μια απροσδόκητη συνέργεια της μοίρας, τα τρία κεντρικά πρόσωπα της αφήγησης, η κόμισσα Άννα Φεδόντοβνα, η υπηρέτριά της Ελισάβετ και ο νεαρός αξιωματικός του μηχανικού Έρμαν, θα εμπλακούν σ’ ένα παράδοξο και θανατηφόρο παιχνίδι. Ο Πούσκιν χειρίζεται άριστα τους κώδικες της ρομαντικής πεζογραφίας, ενώ η πλοκή και η δομή της αφήγησης διεγείρουν την περιέργεια του αναγνώστη μέχρι το τέλος.